Van eind augustus tot eind september verblijven we in Nederland. Ik werk een aantal weken in Wijchen en Timo schuift weer achter zijn computer in Eindhoven. Wel weer even omschakelen, maar het lukt ons. Het was fijn om familie en vrienden weer even te zien. Toch ook weer blij als we met een volle aanhanger richting Frankrijk rijden. Corona is nog steeds de wereld niet uit en 'op onze berg' voelt het net iets relaxter dan in de stad.
Bij aankomst blijkt dat de reeën genoten hebben van onze afwezigheid, ze hebben rustig de groententuin leeg kunnen eten. Alleen de pompoenen hebben ze voor ons laten liggen. Weer een item op ons 'to do-lijstje'; een hek om de tuin.
De herfst begint met veel regen. De nieuwe dakgoot van Pillon functioneert goed! We gaan verder waar we vorige keer zijn gebleven; de afwatering van de goot.
Het graven van een geul blijkt in de praktijk weer zwaarder dan gedacht. Nu het toch open ligt plaatsen we naast de pijp voor de afwatering ook nog een drainagepijp. Voor de poort besluiten we nog een plaat beton te storten, zodat we makkelijker met de kruiwagen en eventueel met de tractor in en uit kunnen rijden. Hierop plaats ik nog een laag met laven. Dit zijn platte zandstenen die hier vroeger als dakbedekking hebben gediend. Hiervan liggen nog verschillende stapels rondom het huis en zijn nog prima te hergebruiken.
De oude vloer, in wat de woonkamer gaat worden, is er nu helemaal uit. Er zijn heel wat kruiwagens met grond en stenen uitgeschept. Als het goed is moet het diep genoeg zijn voor het pakket van fundering, isolatie, vloerverwarming en tegels (of toch houten planken?).
Met de nieuwe laser waterpas (uit China) kunnen we mooi zien tot waar de vloer moet komen en hoe diep het uitgegraven is. Handy!
We hebben ook de steen boven de nieuwe balk boven de voordeur vastgezet, goed dat we die stenen bij slopen hebben ondersteund want ze lagen nu los op de nieuwe balk.
Naast het werk aan het huis en achter de PC genieten we ook van de mooie herfst. We maken een paar mooie mountainbiketochten hier in de buurt. Helaas start er een tweede Confinement en mogen we nog maar 1 uur en 1 km rondom het huis wandelen en fietsen. Hierdoor worden we creatief in het vinden van mooie paadjes vlakbij ons huis.
Ook Sinterklaas is dit jaar anders. We besluiten hiervoor niet naar Nederland te reizen en tot de Kerst hier te blijven. Gelukkig ontvangen we per post een doos vol strooi- en snoepgoed en kan ik de surprises via Zoom bewonderen.
Regelmatig horen we 's avonds en 's nachts een bosuil rondom ons huis. Wat ons betreft mag ie hier zoveel mogelijk muizen vangen en het liefste natuurlijk diegene die onze groente- en bessentuin leegeten. We plaatsen een uilenkast in de notenboom beneden in het weiland. Hopen dat die dit voorjaar goedgekeurd wordt...
Zie ook Winter 2020