Het nieuwe 'opberghok' in de schuur komt op de plaats waar eerst de koeien hebben gestaan. Er staat nog een metalen constructie waar de koeien aan vast stonden en in de vloer loopt nog een mestgoot. Voordat de muren geplaats kunnen worden verwijderen we de stalen pijpen en storten we de goot dicht.  Halverwege zit een betonnen vloer die we eruit gaan breken zodat we een hoge ruimte krijgen met de tractorbaan als plafond. De metalen balken waar het beton tussen is gestort blijken spoorrails te zijn. Waarschijnlijk van de spoorlijn die vroeger door Le Val d'Ajol liep. Ze zijn mooi, hebben een geschiedenis, dus laten we ze zitten. Al snel blijkt dat we ook het beton van de tractorbaan moeten slopen. We hebben niet echt vertrouwen in de kwaliteit van het beton. Bij het slopen blijkt dat ook de metalen balken flink zijn geroest. Omdat we er zeker van willen zijn dat de tractor niet naar beneden komt, gaan we de dit deel van de tractorbaan helemaal vervangen. 

De betonnen stenen worden geleverd op pallets. Als ik wil beginnen met bouwen blijken de stenen aan elkaar vastgevroren te zijn.... wachten op warmer weer dus. Elke dag stapel ik 3 lagen stenen die ik met betonijzer verstevig. Aan het einde van elke dag komt Timo me helpen met het volstorten van de holle stenen. Op deze manier wordt het een superstevige muur waar ook de balken van de tractorbaan straks op komen te rusten.

Vanaf nu hebben we eindelijk glasvezel! Na verschillende bezoeken van Orange (5x) is het eindelijk gelukt om een kabel (boven de grond) te leggen. Steeds was er weer een ander probleem; afstand tot de weg te groot, verkeerde ladder, palen waar geen ladder tegenaan mocht, enz. Vooral miscommunicatie zorgde ervoor dat het zo lang duurde. Maar nu het er is, zijn we (vooral Timo) superblij met de enorme snelheid van onze internetverbinding (950 Mbit)

Naar winter 24/25 deel 2